Nadat Elifsu haar stamcellen zijn teruggeplaatst, begon s’avonds de koorts al.
Elifsu zat natuurlijk al 4 dagen in de aplasie.
Het liep op naar 38.7 waarop ik vroeg of er een dokter gebeld kon worden.
Elifsu heeft altijd een lage temperatuur hoger dan 36.5 komt ze meestal niet, dus 38.7 is toch echt wel koorts.
Altijd gebeurd zoiets als de oncologen niet meer aanwezig zijn.
Maakt verder niet erg veel uit want er word altijd overleg gehouden met een kinderoncoloog over de telefoon, door de dienstdoende kinderarts. Fijn dat er in het A.M.C zo’n hecht team is aan oncologen, artsen en verpleging.
Hier is je kindje bekend bij iedere betrokkene en niet betrokkene.
Hier is je kind een kind met een naam, en een geschiedenis.
En niet alleen maar een een ziekenhuisbed patiënt.
Elifsu werd gedurende de avond steeds pijnlijker.
Mariëtte belde hierop de dienstdoende dokter.
Maar bijdehand als ze is (die zusters moet je hebben.)
Gaf ze Elifsu een hogere dosis Tramal en eerder dan ze hoorde te krijgen, wetende dat de dienstdoende arts wel eens heel veel later kon komen.
Toen ik s’morgens aankwam schrok ik erg van Elifsu ze was helemaal opgezet.
Hoge hartslag en morfine gestart.
Ook waren ze s’nachts al gestart met de venko gemozine, een breed dekkende antibioticum, voor zolang het nodig is.
Dit is dus de aftakeling en je ziet een ernstig ziek kind liggen.
De morfine is gestart met 2ml per uur waar ze het niet mee redde.
Hij loopt nu met 5ml per uur en kan en mag altijd omhoog.
Alleen die verrekte onzekerheid, Elifsu is wel heel erg ziek, maar tegelijkertijd
zijn ze blij om haar te zien, hoe ze is.
Waarschijnlijk zit dit het in het feit dat ze nog op alles reageert en vaak genoeg ook nog een filmpje kijkt. : Maar ze is wel erg ziek hoor!
Ja nu heb ik het wel gehoord!
En ik weet dat het met deze hoge dosis kuur komt.
Wel een geluk is dat Elifsu geen erge diarree heeft, en met haar elektrolyten nog wel goed zit.
Wel krijgt Elifsu fosfaat extra, want dat houden haar darmpjes niet meer zo goed vast.
Het lijkt erop dat het spugen wel wat meer word.
En haar mond is echt flink kapot, ze slikt niet meer en laat alles uit haar mond lopen, bloederig speeksel, en ontzettend taai slijm.
Later op de avond gaat het eigenlijk helemaal niet meer oké.
Elifsu heeft een koorts piek van 40.2, en een lage bloeddruk, onregelmatige hartslag aktie, waarop papa het niet meer pikt en aan de bel trekt!
De nachtdienst is momenteel maar 2 man sterk, en er liggen 4 kinderen aan de hart monitor, en er zijn momenteel veel stamcelkinderen.
Ook zijn er veel zieke kinderen in de aplasie opgenomen momenteel.
Dus rennen voor het personeel.
Maar goed we zijn hier voor Elifsu, en er moest gewoon actie ondernomen worden.
De arts komt vrij snel en bepaald dat Elifsu in 20 min een zak vocht moet krijgen van 500ml.
Dit stabiliseert haar enigszins.
Vannacht heeft ze de sonde er weer uit gespuugd.
Maar wel een stabiele nacht gehad.
En nu 28 feb wachten we weer op een trombocyten transfusie, die ze gisteren ook al heeft gehad.
Maar omdat ze zo diep in de aplasie zit, is deze waarde al weer gezakt en is het nodig om de trombocyten opnieuw toe te dienen, omdat het toedienen van een sonde een bloedneus kan geven die niet te stoppen is.
Isabella