Het blijft een hele opgave de bestralingen.
Het verschrikkelijk vroeg op moeten staan, en daarbij allerlei zaken moeten regelen voor Philadelphia, en dat is nog al wat.
Een buitenstaander zal geen idee hebben.
Mails moeten beantwoorden in het Engels.
Nou heb ik nooit problemen gehad om een Engels gesprek te hebben, maar op het moment dat de ene mail na het andere binnen komt en je die in het Engels moet beantwoorden, wil je toch zo goed mogelijk antwoord geven.
Dus lees je de mails een paar keer achter elkaar, en schrijf je terug.
Bij nader inzien wis je dan toch weer de helft want de grammatica moet ook kloppen.
Het bedenken wat er allemaal aan medicatie mee moet,
En dat ook nog op een verantwoorde manier.
Dus alles op papier en dan nog eens officieel uit laten draaien.
Want stel je toch eens voor datje iets vergeet op de medicijn lijst.
En dan moet je al naar het strengst beveiligde land, waar net weer een aanslag gepleegd is.
Lekker zal wel nog strengere controle komen en wij gaan echt met een zooitje aan medicijnen vloeibaar en niet vloeibaar.
Lege sonde spuiten, sondevoeding noem maar op!

Elifsu kwam de eerste bestralingen best goed door.
Maar het mocht niet al te lang duren, misselijkheid stak toch de kop op.
Jammer want ze deed het goed op de sondevoeding die liep dagelijks op 65 ml per uur en dat kon ze gebruiken want de hoge dosis chemo heeft haar een paar kilo in gewicht gekost.
Gestart met Zofran (tegen de misselijkheid) en kijken wat ze wel aan sondevoeding kan hebben.

Het is fijn dat Elifsu een zo’n vast mogelijk team aan anesthesisten heeft.
Ze is onder narcose maar ze zei op een gegeven moment Elifsu wil niet draai (dat deed ze met een beweging) foto.
Dat houd in, dat ze zich echt wel bewust is wat er gebeurd ondanks de narcose.
Met de “muizenmelk” zo noemt een anesthesist het valt Elifsu binnen no time in slaap.
Dan word ze klaar gelegd en word ze minder dan een minuut bestraald, maar het hele gebeuren eromheen neemt veel tijd in beslag.
Dan komt ze een minuut of 15 later in haar “eigen” bedje uit de bestralingskamer rijden samen met de anesthesisten, die haar in de gaten houden en zuurstof toedienen.
En zo lopen we met Elifsu nog steeds in slaap naar de eerste verdieping.
High care.
Hier slaapt Elifsu meestal nog een minuut of 20, waarna ze een beetje wappie wakker word.
Nogmaals het is wat zo iedere dag, maar wel fijn dat het zo kan.
Je moet er niet aan denken dat zo’n klein meisje zich beweegt tijdens bestralen.

De echo die Elifsu van hart en buik heeft gehad waren goed.
Afgelopen maandag heeft Elifsu nog een MRI scan gehad hier heb ik nog niks van gehoord.
Ze is eerst in slaap gebracht voor de bestraling en slapend door gebracht Naar de MRI scan, de MRI scan duurt een minuut of 45.
Toen Elifsu wakker werd was ze echt niet te genieten.
Geen idee waar dit vandaan kwam, echt ondraaglijk gedrag huilen, stampvoeten, verdrietig en boos echt alle emoties kwamen hier naar boven heel erg triest om haar zo in de knoop met zichzelf te zien.
De schat geeft aan alles de schuld aan de chemo, komt door de chemo zegt ze dan, wijze meid!!!
Elifsu haar haartjes beginnen ook weer terug te komen, ik heb tijdens haar ziektebeeld altijd gezegd dat is het minst belangrijk (als ze maar geneest)
Maar het geeft wel een totaal andere gezichtsuitdrukking.
Als ze haar muts niet op heeft is het altijd nog duidelijk dat het het een kanker patiëntje is.
Maar met mutsje op is het vooral het slangetje van de sonde wat haar als ziek bekroont.
Want zo zie je weer een wenkbrauwtje groeien en wimpers.
En krijgt Elifsu zo langzaam aan weer haar eigen gezichtje terug.
Niks zo belangrijk als genezing dat voorop!!!

Afgelopen maandag zijn wij ook naar het
COMENIUS LYCEUM gegaan in de Derkinderenstraat te Amsterdam.
Wij waren hier uitgenodigd nadat een aantal leerlingen geld zijn gaan collecteren op school, nadat het verhaal van Elifsu bekend werd.
Deze school heeft het mega bedrag van 1700 euro bijeen gehaald.
Dit is tezamen met een scholiere die op eigen initiatief geld is in gaan zamelen, in haar omgeving.
Meiden ik ben jullie zeer dankbaar en wat een prachtig bedrag.
Jullie mogen trots op jezelf zijn!
Wij zijn het óók!

Isabella…