Vanaf vanmorgen is er een verschrikkelijke stress volle en onzekere periode,
Van onze schouders af gevallen.
Elifsu maakt papa om 6uur wakker, en vraagt om een flesje melk.
Papa die normaal door alles heen slaapt, maar de laatste weken waakt over ons meisje, springt op en maakt een flesje melk.
Meer dan 2 slokjes neemt ze niet.
Maar dit is het echte begin van de goede kant op gaan.
Godzijdank.

Er word besloten om Elifsu van de hartmonitor af te halen, en ook de morfine gaat 2 standjes lager.
Ze is veel meer wakker, en wil zelfs al weer helpen met haar bedje verschonen.
Slofjes aan, maar ze merkt snel genoeg dat ze nog erg zwak is.
Te veel hooi op haar vorkje.
Zo kennen wij Elifsu, doorgaan tot ze een halt word toegeroepen.
Het gaat al snel de afdeling over dat Elifsu aan de betere hand is.
Waarop Karin, de kunstschildernares verpleegster binnen komt lopen, en vraagt of Elifsu zin heeft om een schilderijtje te maken, vanuit bed.
Elifsu heeft daar oren naar.
En zo gaan ze samen aan de slag.
Nadat er één af is, zien wij beide dat het veel energie kost, maar Elifsu gaat door en tekent er nog een.
De wil is er, en dat moet gestimuleerd worden.
Gordijnen open en vanaf 8 hoog het mooie zonnige uitzicht op Abcoude
Zo zijn wij hier al 2 seizoenen.
En hebben wij het hier vanaf 8 hoog, spierwit gezien door de sneeuw
En nu het mooie voorjaarsweer, met het lekkere zonnetje

Alles lijkt af te nemen, de diarree, het spugen, de pijn.
Ik ben dankbaar! Godzijdank.

Mijn speciale dank dezer dagen gaat uit naar Sinan.
Hij is een jongen die door de support club van Galatasaray is benadert om te helpen met de website van Elifsu.
Hij heeft er in één week voor kunnen zorgen, dat wij te zien zijn op smartphone, tablet etc.
Dag en nacht heeft hij hier uren ingestoken.
De website werkt nu veel beter.
En is erg naar onze zin.
Dank je wel!

Isabella..